Ég er búin að vera í Njarðvíkunum að passa frá því á sunnudag og kom svo heim í gær. Eins og ég hef gaman af því að vera hjá Birgittu minni og passa krakkana og vera amma í nokkra daga, þá er líka svo gott að koma heim og hugsa um mitt. Ég vaknaði í morgun við það að Karlotta mín bað mig að keyra sig í skólann. Þegar að ég leit út sá ég ekki neitt nema snjó. Það sást ekki á milli húsa hérna og eins gott að ég keyrði hana. Núna er orðið albjart og eins og þið sjáið þá sést lítið út um gluggan í stofunni hjá mér.
En þetta er auðvitað bara góður dagur til þess að gera handavinnu og ég er líka búin að vera að því. Það hafa bæst við nokkrir bútar í teppið, það stækkar óðum og verður ægilega fínt í sumar þegar að við Gunnar förum á stúfana. Erum alveg ákveðin í því að fara á strandirnar eins og í fyrra. Það er einhvern veginn öðruvísi að ferðast bara tvö, ekki með stelpurnar. Þær eru orðnar svo fullorðnar að þær vilja ekki ferðast með okkur innanlands. ;)
Bestu kveðjur úr Borgarnesi
Posted with Blogsy
