Jæja nú er nú ekki mikið að segja hérna á Þórðargötunni, fimmtudagur og ég þarf ekki að vinna, sækja börnin eða gera neitt nema það sem ég vil sjálf. Gunnar er að vinna í allan dag og því er ég ein að dunda mér. Í morgun er ég búin að vera að breyta síðunni minni og fikta svolítið og prófa eitthvað nýtt. Svo er ég líka búin að lesa bloggin sem ég hef gaman af hjá mínum góðu vinum og vandamönnum. Alltaf gaman að því.
Í gær var ég í vinnunni og lærði að perla eins og konurnar eru alveg rosa klárar að gera. Ég fór að sjálfsögðu í búðina og keypti það sem til þurfti og byrjaði að perla. Þetta gekk svo vel að ég kláraði næstum því hring til að setja á kertastjaka fyrir jólin voða fallegur, en svo skildi ég ekkert í því að grænu perlurnar voru komnar út um allt borð og þegar ég fór að gá þá var allt að detta í sundur og ég mátti rekja allt upp. ARRRRG. Jæja en Karlotta mín var að fylgjast með mömmu sinni og skildi ekkert í því að ég væri ekki reið yfir þessu, ég sagði henni auðvitað, barninu, að maður ætti ekki að reiðast yfir svona löguðu og brosti voða sætt (ekki inni í mér, þar voru öskur og læti). En í morgun byrjaði ég svo upp á nýtt.
Núna er ég líka farin að hafa áhyggjur af bókinni minni sem á að vera tilbúin eftir svona hálfan mánuð, útprentuð. Hún er ekki næstum því tilbúin. Það þýðir ekkert að vera að þessu slóri, nú er bara að fara að taka til hendinni og klára þetta verkefni.
Þetta er orðið gott í bili.
Until next time
